Sürgünde açan çiçeklerin firari şarkısı
diye adlandırılmıştım
notaları eksik müziği duyunca anımsadım...
Yalnızlığım eşliğinde
vals’in büyülü havası sarıyor bedenimi
dalıyorum...
Fersiz yıldızlar mesken tutmuş gökyüzünü
güneş firarda
bitimsiz özlemin pençesinde
susuyorum...
Her düş bozgunundayitiyor zora ki beslenen umutlar
çoğalıyor yalnızlığım
yıkılıyorum...
Sancılı bir gövdenin
nöbetinde
elden düşme bir aşkla
tükeniyorum...