Sonbahar




masamda ayrılık düşler
gecenin sabahı, sabahın üçü ve sen
birde adını koyamadığım sisli bir yalnızlık...

inci tanesi
çiğ damlası
gülünce içime düşen acı perçim dalgası
adının aşk seması...


hırçın bir karadeniz kokusu kalır
iskelemde kalan dalgandan
ve korkunç karabasan bir balık filosu
yanaşır koyuma
adı batasıca çimen mavi sevda
ahhh! gözlerin...
gözlerin bir diyardan diğerine akan bir nehir
mezapotamya çaresizliğinde bir şehirim
kalmışken gözlerinin ortasında...
ve hiç gitmemişken yokluğun
biçarem, gökkuşağım ada vapurum
çal düdüğünü cesedime mütakıben

kül rengi
acı mavi

iklime düşmüşken bahar
sen yoksun istanbulda kaldı sonbahar

masamda ayrılık düşler
gecenin sabahı, sabahın üçü ve sen
birde adını koyamadığım sisli bir yalnızlık...

şimdi duvarımda resmin...
adın kör bir hançer gibi saplanmışcasına ciğerimde
acıtır kanımı...

gidişinin adı sonbahar...


Turgut Özer