Denge
TDK, Türk Dil Kurumu
isim
1 . Bir nesnenin veya bir insanın devrilmeden durma hâli, muvazene, balans.
2 . Zihinsel ve duygusal uyum, istikrar:
"Ruhsal denge."- .
3 . Siyasi güçlerin, yetkilerin birbirini sınırlayacak biçimde dağıtılması:
"Dünyadaki bütün dengeler değişti. Artık ne Sovyetler var, ne komünizm tehlikesi."- A. Ümit.
4 . Ekonomik hayatın uyumlu düzeni.
5 . (fizik) Birbirini ortadan kaldıran güçlerin sonucu olan durma hâli.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
- dengesi bozulmak
- dengesini kaybetmek
- dengeyi sağlamak
Birleşik Sözler
- denge fiyatı
- denge kalası
- denge taşı
- iç denge
- kararlı denge
- kararsız denge
- toplumsal denge
- borçluluk dengesi
- bütçe dengesi
- elektrolit dengesi
- ışınım dengesi
