kari Ar. ®¥ri¢
is. (ka:ri: ) esk.
1.
Okuyucu, okur:
''Gözümle görür, kulağımla işitir, karilerime doğrusunu bildirirdim.'' -R. H. Karay.
2. Kur'an'ı kurallarına uygun bir biçimde okuyan kimse.
Güncel Türkçe Sözlük
kari Karı
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
kari 1. Kadın, 2. Eş, hanım
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
kaynak