memnun
sıfat Arapça memn°n
1 . Herhangi bir olaydan veya durumdan ötürü sevinç duyan, kıvançlı, mutlu:
"Ben yine memnunum senden evladım / Sana ben bu bapta kusur bulmadım"
- . 2 . zarf Herhangi bir olaydan veya durumdan ötürü sevinç duyarak, kıvançlı, mutlu olarak:
"Halk, oyunun bittiğini anlayarak memnun, sessizce tiyatroyu boşalttılar.". Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
memnun etmek memnun olmak