Ben Şimdi Sevgilim..!
ben şimdi sevgili;
bu grileşen ayaz bakışlı şehirdeyim
tuz buz olan ümitlerimin kesiklerinde
en şiddetli korkuların eşiğindeyim
burda sokaklar telaşlı
kaldırımlar korkuda
...göz görmez
...kulak duymaz
...yürek paramparça
binalarsa,insanların kibrinden daha alçak adeta...
ben şimdi sevgili;
bu grileşen sokağın tenhasında
seni düşünmekteyim
elimde uçuk mavi bir kalem
dilimde aynı nakarat
cebimde ise tükettiğim son sigaram
tepede...daha,en tepede sivriliyor insan...
ben şimdi sevgili;
gözlerinin üzerine düşen gölgedeyim
bir bakışın kadar geride
sana en uzak mesafedeyim
peki bu aşktan bir eski şiir çıkar mı sence
eski dedikse,eksik değil elbette
hani şöyle
...yarı yıkık kalesi
...yarı inik bayrağı olmasın bu yürekte...
ve ben sevgilim ;
yüreğine değmesin diye,aşkımı gömdüğün yerdeyim...
ruhumu ellerine emanet ettim...olurda bir gün isyan eder
kalkarsa sana elim
sen;
olacaklardan sakın korkma
kır bilekten...bir an bile duraksama !..
Sahra Güneş
