BUDALA

sıf. ve a. (ar. bedii'in çoğulu büdeladan).

1. Aptalca davranan, zekâ ve yargı yeteneği kıt kimse için kullanılır; ahmak, bön: Elindekini her zaman başkalarına kaptıran budala bir adam. Fotoroman düşkünü budala bir kız.

2. (Bir tamlayanla) herhangi bir şeye aşırı düşkünlük gösteren kimse: Gösteriş budalası. Kibarlık budalası.
—fiyat. Aşırı aptal bir kişiyi canlandıran bir komedi tipi.