Ardında Kalan Giderken baktın mı arkana? Bıraktın beni sensizliğin ortasında Gücüm yoktu tutunmaya hayata Sen beni bıraktın en azgın volkanlara Tutundum mu sandın dünyaya Sadece rol kesiyordum insanlara Başımı koydum mu yastığıma Ecelim olup geliyorsun rüyama Rüyalarımda bile söylüyorum hıçkıra hıçkıra Seni sevmiyorum inan bana Bu da söylediğim en büyük yalan Sıradan oldu artık yaşam Ne ölü ne diri bir garip serseri Yaşarken öldüm desem yeri Kimse getiremez miladi geri Ruhum bile terketti beni Acılar yaşandıkça olgunlaşırmış insan Bitirdi beni yaşadığım her şey inan Çalıyorsa şimdi uzakta bir keman Yalnızlığın ardında kalan En acı melodidir çalan Yıktın giderken acımadan Ardında kalan koca bir yalan Özetliyorum hayatı durmadan Ne acı her şeyde seni yazmam Bitirdim derken keşke bitseydi Dilim söylerken kalbim dinleseydi Mezar yerine dönmeseydi Kalbim acısa da yine sevseydi Bu yürek attıkça hep yalan söyleyecek Seni sevmiyorum derken aslında hep sevecek Biliyorum bu sevdam mezarda bitecek Allah'ım bu azap ne zaman dinecek Elif Erdurak
