OLGU

1. Kesin, tartışılmaz, yadsınmaz olarak kabul edilen şey: Boşuna tartışıyoruz, olguları değiştirenleyiz.
2. Saptanmış, bilimsel incelemeye elverişli ve bir deney konusu olabilecek doğal olay: Göktaşları doğal olgulardır. Radyoaktiflik olgusu.
3. Özellikle oluşum süreci içinde ya da başka bir şeyin bir belirtisi olarak gözlemlenmiş olay: Yaşına göre bu tepkiyi normal bir olgu sayabiliriz. Dünyada şiddetin giderek yaygınlaşması kaygı verici bir olgu. Doğumların azalması, gelişmiş toplumlara özgü bir olgudur.

—Topbil.

• Toplumsal olgu, Durkheim’a göre, bireysel bilinçlerin dışında yer alan ve toplum yaşamı üzerinde zorlayıcı bir etki yapan görüngü (fenomen); Weber’e göre, toplumsal etkenler arasındaki etkileşimden doğan fenomen.
• Bütünsel toplumsal olgu, M. Mauss'a göre, belli bir toplumun çeşitli kuramlarını kapsayan toplumsal görüngü.