Bekir COŞKUN bcoskun@hurriyet.com.tr

Gözlerinizi vermeyin...

O yamaçtaki yeşil koruluk sizin.

O meşeler, kayınlar, serviler, koca çamlar, en az onları seyreden gözleriniz kadar sizin.

O yamaçlardan gelen çiçek kokuları da sizin.

En az burnunuz kadar.

Deniz suyundan bir avuç alın, avucunuz kadar sizindir.

Bir ağacın gölgesine uzanın, arka bahçelerden gelen böceklerin sesini dinleyin, kuşların şarkılarına kulak verin.

O sesler sizin...

Hiç kimsenin olmadığı kadar sizin onlar.

*

Ama Ankara'daki adam onları başkasına veriyor, yok ediyor, yağmalatıyor, aldırmıyorsunuz...

Yarın 5 Haziran Dünya Çevre Günü...

Çevrenin size ait olduğunu, oranın bedeniniz kadar sizin olduğunu bir türlü anlamıyorsunuz.

Ankara'daki adam... Suç ortakları bürokratlar ve cingöz yatırımcılarla koyları, kıyıları, ormanı, yeşil alanları, doğayı, çevreyi talan ediyor...

Sizin olanları elinizden alıyor...

Aslında gözlerinizin görüşünü, burnunuzun işlevini, kulağınızın duyuşunu sizden çalıyor.

Tınmıyorsunuz...

*

Oralar Ankara'daki bakanların, bürokratların, avantacı belediye başkanlarının, ya da para kokusu alıp koşarak yağmaya gelen cingöz yatırımcıların değil.

Sizin...

Burnunuza lağım kokuları, kulağınıza inşaat tıkırtıları geldiğinde... Baktığınızda beton gördüğünüzde, duyularınız bir bir eksildiğinde, bunu nasıl anlamazsınız?..

Ormanınız kesildiğinde, koylarınız zenginlere peşkeş çekildiğinde, nehirleriniz renkli aktığında, kuşlar sustuğunda... Kulaklarınızın biraz daha az duyduğunu, burnunuzun biraz daha az soluduğunu, gözlerinizin daha az gördüğünü nasıl bilmezsiniz?..

Ankara'daki adamın bedeninizden parçalar kopardığını...

Aslında doğayı değil, sizi yok ettiğini nasıl görmezsiniz?..

Pekiii...

Örgütlenip, çevre ve doğaya siz sahip çıkmazsanız... Kendinizin ve çocuklarınızın parça parça yok edilmesine tepki göstermezseniz...

İnsan nasıl "insan" olabilir a dostlar...