Şimdi gidiyorum..
Seni sevmediğim için değil,
Aksine seni çok sevdiğim için gidiyorum..
Sensiz yaşayamayacağımı anladığım için gidiyorum.

Söküpte kalbimi kendi ellerimle,
Kanaya kanaya gidiyorum..
Yüreğimin kanı gözlerime vuruyor..
Damlıyor yavaş yavaş ciğerime..

Kızma bana..
Gücenme!..
Sanmaki mutluyum,
Sanmaki mutlu olacağım sensiz..
Ama sen hep mutlu ol..
Dayanamam gözlerinde karanlıklar görmeye..

Tebessüm hiç kimseye yakışmamıştır bu kadar..
Hiç kimsenin gözleri değil böyle ışıl ışıl
Ki ben destanlar yazabilirim,
Ki ben yazılamayan şiirleri yazabilirim gözlerin üstüne..

Şimdi gidiyorum..
Sanmaki istediğim için..
Sanmaki başka göz değdi gözlerime..
Sanmaki aklıma düştü bir yaban çiçeği..
Senden başka isim yok yüreğimde..

Çok istedim oysaki,
Uzatıpta sana ellerimi
"NE OLUR GEL BENİMLE " demeyi..
Diyemedim..
Biliyorsun ki kilitlemeliydim dilimi..
Bunu dilemek acı verecekti çünkü..
Namludan fırlayan kurşundan farksız olmayacaktı..
Dileğim seni yaralayacaktı..
Çaresizliğine bir düğümde ben atmış olacaktım..
Kanayacaktın..

Biliyordum ki,
İmkansızdı benim olman..
Sen zaten hiç benim olmadın ki..
Ben hep öyle sandım..
Ben kendi kurduğum hayal dünyamda yaşadım.
Biliyordum ki sen kafeste bir turna
Bense yabani bir kırlangıçtım..
Yoktu yerim yurdum..
Konana kadar kafesinin üzerine..

Alıntı