İMKANSIZ Akşam olunca geliyor
Göz yaşlarım dudaklarıma,
Tadı damağımda kalmış
Gitmiyor, ne yapsam boş.
Özlem fidanları ekilmiş kanayan yarama
Büyüyor artık, yeşermiş
Dur demek imkansız.
Ya kesip atacaksın kökünden
Derin bir uğultuyla,
Yada, yada boş ver gitsin
Zaten imkansız.
Boğuşacaksın kaderle,
Feryat etmek yersiz,
Yok ki yazgıyı değiştirecek
Bir tılsım
Uğraşman manasız.
Ecel terleri gibi soğuk
Son nefes gibi içten
Tükenip gideceksin bir gün
Sen de konduğun yerden.
Ben kavuşamadım güllere
Ömrü az olurmuş
Soldu gitti
Benden önce kara toprak sevdi
Benden önce sevdi eller.
Yarimi kopardılar dalından
İstemeden bahardan
Bana zaten ırak , bütün mevsimler hüzün
Sen gittin ya ellere gülüm
Bana zindandır ölüm
