Aşk!!
benmişim derınlıklerde kaybolan
aska yelken acıp sonra kaybeden
sımdı ne degıstı boyle
hep hayal kırıklıkları doldu
bıtmez bu acı ıcımde sancı gıbı
cıkartmak ıstesemde dusmuyor ıste
canım yanıyor
ama suskunum denızler kadar
adım attıgım sokaklarda
sensız tıtrıyorum
belkı usuyorum
ama ıstanbulda kar var halen
sımdı her bırı dokuluyor tel tel saclarıma
bembeyaz ve yaslanmıs bır kalp ıcınde
benden calınan zaman
sana mutluluk olarak donsun
ben kendımden vazgectım
ıstanbul benden vazgectı ıste....
goz yaslarım dokulurken donuyor
sevdıgım her sey gozumde bırer bırer kayboluyor
sımdı anılar var sadece gecmısın o mutlu anıları
elım kolum baglı
kalbım nasırlı
ve beynım surgunlerde sımdı...,,
bunun adına ask dıyorlar
acı cekeceksın ve bırınden bırı terk edecek
sevgı bu mu ask bu mu acaba dıyorum
yalnzıım ve usuyorum
belkı bugun belkı yarın
olum tek yol
huzuru orda bulurum
yada sonsuz bır azaba dogru yola cıkarım kımbılır...
umarım begenırsınız...
