Her mektubun bir sahibi vardır ama önemli olan, onların o mektubu almaya, taşımaya, okumaya, yorumlamaya layık olup olmadıklarıdır.
Eğer kişi o mektubun içeriğini haketmediyse de alır o mektubu, okur da, yorum da yapar ve sonra da yırtar atar, ya da unutur gider..
Ama sahipsiz mektubun sahibi mektubu alıp, dikkatle okuyup, üzerinde düşünüp, itinayla yorumlayıp kendine düşeni yaparsa o güzel mektup artık sahibini bulmuştur, el üzerinde, baş üzerinde, yürek üzerinde taşınır..Tıpkı mektubun sahipleri gibi..Artık yazan da yazılan da mektubu sahipsiz olmaktan kurtarmışlardır.
Ne mutlu onlara, ne mutlu o mektuba ki, içeriği ne olursa olsun sahipli olduğu için.
BT
