Erdal güney- gül kokuşlum

Gül Kokuşlum
Gül teninden oyalanıp süzülde gel
Gül bakışlım göz yaşını silipte gel
Yaram sızlar yalnızlığım bilipte gel
Gül bakışlım gel

Ay büyüdü geceleri seni düşledim
Gül gerdanında gül kokulu tenin özledim
Çare bilmez dertlerinle yolu gözledim
Gül kokuşlum gel

Ayı sordum gözlerini kaçırdı benden
Güller adadım toprağına diktim yeniden
Beni bıraktın gül soluşlum senindim ben
Gül soluşlum gel