İlmiye Sınıfı (Ehl-i Şer)

İlmiye Sınıfı
Vikipedi, özgür ansiklopedi

Soldan sağa doğru;

Baş Çuhadar, padişahın giyeceklerini muhafaza edip taşıyan

Dersvekili, şeyhülislam namına ders okutan

Şeyhülislam, ulema sınıfının başı ve müftü

Vekayici, resmi tarih yazarı (vakanüvis)

İlmiye sınıfı, Ehl-i şer ya da Ulema (Alimin çoğulu Ulema), Osmanlı'da hukukçu, öğretim üyesi ve din adamlarının oluşturduğu zümre.
Bu zümrenin görevleri adalet hizmetleri, eğitim ve yargı görevlerini kapsamaktadır. Osmanlı Devleti'nin ilk dönemlerinde ve Osmanlı'dan önceki İslam devletlerinde şeyhülislam resmi bir anlam ifade etmemiş, resmi kullanımı ilk olarak Fatih Sultan Mehmet döneminde olmuştur. Zamanla üst düzey yöneticilerin istismarıyla bilimsel özelliğini yitirmiş ve bu sınıfın önde gelenlerinin çocukları iyi mevkiilere gelir olmuştur. Niteliklerine bakılmaksızın aile üyelerinin atanması sonucunda, 18. yüzyılda artık ilmiye sınıfı tüm reformlara karşı çıkan, kendini yenilemekten uzak, gelişen bilim ve hukuk konusunda çağının gerisinde bir konuma gelmiştir.

Konu Başlıkları

Görevleri
İslam devletlerinde ilmiye sınıfının ortaya çıkışı
- 2.1 İhtisaslaşma medreseleri
  - 2.1.1 Darül Kurra
  - 2.1.2 Darül Hadis
  - 2.1.3 Darüt Tıb
Selçuklu dönemi
Osmanlı dönemi
- 4.1 Kuruluşu
- 4.2 Hiyeraşik yapısı
- 4.3 Öğretim metodu
- 4.4 Özelliklerinin bozulması
- 4.5 Reformlar
- 4.6 Darülfünun'un kurulması
Türkiye Cumhuriyeti dönemi

MsXLabs Üye Girişi