(Atlıları bekliyorum.Belki karşımdaki kapıdan girecekler diye. Soluk soluğa... yorgun argın... Atlılar, atlayıp atlarının sırtından, Hancı hazırla yemeklerimizi acıktık deyişlerini…)
Yazı yazmak acı veriyor anla
tenim de derim acıyor artık anla
bitirmek istiyorum bu şiir’leri
sana değil, kendime mi yenilmek
en beteri?
Oysa/ inişini beklediğim...
taş merdivenlerinden çıkıp da avlu’nun
bir serçenin kanatlarına takılıp
yaşadığın kentte olmayı
düşlerken...
resimlerinde seni aramıştım
yaramazca…
ben de ki sen/
sen de ki ben/
bizi mi oluşturuyor?
Ve durgunluk..
çekilen dalga
dağılan bulut
engin deniz
şımarık mavi
kuyu/girdap/sis…
ve durgunluk
içinde biz/
yalnızız…)
necmi dayan 27.5.2007
