üşüyorum bu gece hasret kucağında
tiryakisi olduğum karanlık sokaklardayım
gökyüzünde ağlayan bir çocuk olur bu mevsim
ayaklarım sızlıyor,yorulgum galiba

ne etse bıkmaz bu yürek çileden kahırdan
bin derede yıkanmış derbederliğimleyim
sarhoş prangalarda ömür çürüttüğüm kıyılarda
üşüyorum bu gece en siyah düşün çıkmazında

ahmetin yakamozu çınlatıyor dirlişimi
başkaldıramıyorum bu illet sevdaya
belki de alıştım esaretine, çehrenin ışında
mevsim kabuk değiştirdi,ellerimde gözyaşlarım
yine de üşüyorum sessizliğin tenime her değişinde...