(Efsunlular mı? Aşk kaçar onlardan.
Fi öyle konuştu.)
1
diz çöktüler
yetim dillerini
yakarışlara
yer yüzüne
iniltiyle açtılar…
Ama o yabani kestaneler
çakılların tutsağıydılar.
ve sarı/paslı yapraklar
ağlaşmaktaydılar
rengine günün
son kaçınılmazdı
ya diriliş?
soluyordu,
yarı açık pencerede
bilinmedik bir ömür…
2
taşların ıslaklığında
kandırıyor kendini ışıltı.
çıplak ayaklarıyla lanetliler
yakıyor kınaları.
ve yer yüzü
karalar ve denizler
ak’ın da ak’ı,
bizi bekler.
biz ki odalarında esir
ormanlarında yanmaya çıra
olmuşken…
zamanın zembereğinden uzak da
kurda tuzak, kuşa hasret,
kalmışken
ve şiir’den çöllerde
ah yeşermezken,
hangi ayazdır süpüren
hangi dikendir
aşk’ı zehirliyen?.
efsunlular mı?
düştüler yollara
uzundu yolculukları
bir gece mavisinde
dağladılar sokakları..
3
oysa ahu
yalnızdı masalarda
unutulmuştu
dudak izsiz
bardaklarda..
dalgalar uyanmamıştı
çamların diplerinde
o Roma’nın Tanrıları
çökseler/dizlerine kapanacak
sızımlanacaktı…
aşk buysa
mutluluğun yanıtını soracaktı
alsaydı damlaları bir bir
içinde ki acıyı sorgulayacaktı..
ve Roma’nın Tanrıları
küçümsediler…
sözcü çevirdi sayfayı
git dediler O’na
kendini ara
yitik dünyalarda..
4
yüzlerini kapadılar
utanç yaşıyordu yakılar
bulvarlar yokluğumuzdu.
saçlarına dolanan toka,
sorun muydu?
ya var olmak
ya da yokluğunu duymak nesiydi
nesiydi sırtını yaslamak,yaşlanmak
ve nesiydi tenekeden evlerde
uğultuyla yaşamak.
(Yoksul bir kadın
bebeğiyle uykudaydı.
daha bu sabah
insanlar akmaktaydı
kaldırımlardan.
insanlar yalandan/
ruhsa uzaktı dualardan)
öpüşerek kopmak yakınından
parkların kıyısından geçmek
asfaltın buharında yürümek
bu kenttin ufuksuzluğuna
tükürmek gibi/
senden vazgeçmek…
5
yansak da acıdan
duvarları yıksak.
zillerini takınca dansözler
darbuka zurna ve tefler,
karışınca pervaneye tüller,
o şıngırtı
apal dudaklar
ki badem gözler arasında
inadına özgürlüğe yürümeler..
6
nasıl keşfedildiyse yer yüzü
o anlam anlamsızlığa
nasıl yenildiyse?...
boşunamıydı o atlıların
çekilen bayrakların
gerilen zincirlerin
ve demir atmış kalyonların
ve savaşçıların,
boşunamıydı
hasret yaşamaları?..
Seçilmişler karar veriyor
işte bizlerin adına
bizler olmadan
yasaklanan aşklara…
(mızrağını kaldırıp fırlatınca
gülüyordu zıhlı savaşçı.)
necmi dayan 6 haziran 2007
