Al Beni Düşlerinden İçeri...





İlmeği kaçmış şapka gibi yaşam,
Söküle söküle geçerken gözlerimden..
Örgüsünde biriktirdiğim onca düş'te
Düştü yüreğimden..

Başımda biraz toz,
Biraz duman geriye kalan.
Sen diye feri sönmüş bir çift göz gibi..

Sarkıt ipini , aç pencereni hadi..!
Al beni düşlerinden içeri.
Kuş kanadında berrak , yalansız ve hafifim şimdi..
Eski bir türküyü mırıldanır gibi,
Aşkın dolaylarından geçerken ömrüm
Sırat köprüsüne pusu kur hadi.!
Azraline suikast düzenleyelim.
İlmek ilmek çoğaltalım hayalleri

Düşler perisini de çağır gelsin artık,
Girsin hayat kovuğumdan içeri.
Ağlamasın melekler.....
Baharın sesini kanatlarına yamadım
Dalında figan eden bülbüle sordum...
Aşk sustuğun yerde mi?
Uçurum kenarında sol yanıma da değer mi..?
Gözlerim ufku deliyor bak.
Saçlarım güneşe perde.
Döktüm yüzümü hasrete,
Kurudu pınarları gamzelerimin.
Gel ...
Böl şu yüregi de demlensin diğer yarım.

Düşlerimde gezindiğim sokaklar gibi yalnızım şimdi
Sensiz...
Ama artık düşsüz..
Yalın ayak , çırıkçıplak aşksız...

Sek sek oynayan çocuklar ilişti gözlerime
Kapalı zarflara ikiden bire
Taş kaydırırlar hani...

Oysa büyümüştük biz.
Ürkek ,çekingen...
Çoktan hayatın acı yanına iliklendi heveslerimiz...



Sibel Çelik