ÖFKE

1. Bir saldırganlık, bir hoşnutsuzluk duygusundan kaynaklanan ve kaba kuvvet tepkileriyle birlikte görülen şiddetli ve geçici duygusal durum; hiddet: Öfkeye kapılmak. Öfkesini yenememek. Öfkesini birinden çıkarmak.
2. Bu durumun ortaya çıkması: Öfke nöbeti.
3. Öfkesi kabarmak, öfkesi topuklarına çıkmak, aşırı ölçüde kızmak, çok öfkelenmek. ll Öfkesi burnunda, çok öfkelenmiş durumda olan: Tavlada üst üste yenildiği için öfkesi burnunda, çatacak birini arıyor.

Kaynak: Büyük Larousse