ÖFKE
1. Bir saldırganlık, bir hoşnutsuzluk duygusundan kaynaklanan ve kaba kuvvet tepkileriyle birlikte görülen şiddetli ve geçici duygusal durum; hiddet: Öfkeye kapılmak. Öfkesini yenememek. Öfkesini birinden çıkarmak.
2. Bu durumun ortaya çıkması: Öfke nöbeti.
3.
Öfkesi kabarmak, öfkesi topuklarına çıkmak, aşırı ölçüde kızmak, çok öfkelenmek. ll
Öfkesi burnunda, çok öfkelenmiş durumda olan: Tavlada üst üste yenildiği için öfkesi burnunda, çatacak birini arıyor.
Kaynak: Büyük Larousse