Şiir Nehri -2- [Arşiv]

Kendimden Utanıyorum...

Aslında kimseye kızmak gelmiyor içimden,
Bu sessiz feryadın döngüsünde,
Kendimle birlikte yakıyorum tüm hayatı,
Sevda kırıntılarıyla idare ediyorum.
Ne dostları arıyorum yanımda,
Ne de geleceğe ümit dolu
Gülücükler atabiliyorum.
Aslında ben kendi kendime kızıyorum içimden,
Zira hayat ne kadar alev topuysa,
Bizde o kadar közüz onun yanında,
Suçlu aramanın bir anlamı yok,
Her aynaya baktığımda kendimden utanıyorum.

Şimdi sessizliğe gömüyorum yüreğimi,
Sadece dünya haykırıyor buradayım diye,
Ve biz kimmişiz ki onun yanında,
Biz onunla oynuyoruz dedikçe,
Meğerki soytarısı olmuşuz tam ortada,
Gerip bir dönence içinde,
Koşturup duruyoruz anlamsızca,
Oysa ne hayata ayak uydurabiliyoruz,
Ne de tam zevkine varabiliyoruz.
Dün bugün için ne kadar yalansa,
Bu günde yarın için yalan olacak,
Pişmanlıklar içinde yaşayıp dururken,
Bir adım bile ilerleyemediğimizi fark edeceğiz.

Ne kadar özgürüz bu dünyada,
Ne kadar yaşamayı hak ediyoruz acaba,
Hep başkalarının adına yaşadığımız dünyada,
Onların ismini bir kalemde silebiliyoruz.
Oysa aldığımız her nefeste bile,
Başkalarının hakkından çaldığımızı bilmiyoruz.
Doğmak, yaşamak ve ölmek,
Başlangıcıyla sonu belli olan bu hayatta,
Ne kadar yaşayabiliyor,
Ve ne kadar değerlendirebiliyoruz.
Bu gün hakkını veremiyorsak soyadımızın,
Yarın çocuklarımız ne kadara taşıtabiliriz
Şanımızı, şöhretimizi, eğer varsa tabii.

Şimdi karar verelim kim suçlu diye,
Yarınları hiç düşünmeden,
Har vurup harman savuran bizler mi?
Her sıkıntıda Yaradana isyan ederken,
O sıkıntıyı kendimizin yarattığını
Kabul etmeyen bizler mi?
İnsanlara verilmiş en büyük meziyet olan,
Aklımızı yerli yerinde kullanmayıp,
Nefsani duygular içinde yaşayan bizler mi?
Yoksa sınırsız nimetleri önümüze seren,
Bütün güzellikleri emrimize amade edip,
Yaratılanların en yücesisin diyen Yaradan mı?

Evet, fazla uzağa gitmeye gerek yok,
Her aynaya baktığımızda karşımızda olan,
Tefekkürden kaçıp, şeytana uyan
Bizleriz suçlu olan.
Bu gün ben yakıp yıkıyorum tüm tabularımı.
Elime alıp kalemi geçmişi siliyor,
Geleceğime yön çiziyorum.
Bu gün ben kendimden utanıyorum.
Şimdi tövbe zamanı,
Her anını anlamsızca yaşadığım,
Hiç yarın olmayacakmış gibi,
O anın zevkine daldığım geçmişten
Kaçma zamanı,
Ben bu gün kendimden utanıyor
Ve pişmanlıktan hıçkırıklara boğuluyorum. Msn Cry

MsXLabs Üye Girişi