Denizcilik Terimleri - Y-Z

Denizcilik Terimleri Sözlüğü
Vikipedi, özgür ansiklopedi

- Y -

Yaka: Yelkenlerin köşelerine ve yakalarına denir.
Yakamoz: Su içinde ışık biriktirebilen tekhücrelilerin total yansıma halinde ışıldaması.
Yalpa: Teknenin sancaktan iskeleye, iskeleden sancağa dalgaların bordadan alınması ile sallanması.
Yalpa omurgası: Teknelerin yalpalamasını azaltmak için karina kısmına baştan kıça doğru uzunan omurga biçimindeki çıkıntı.
Yan yelkenler: Yarım serenler ve gizler üzerine açılan yelkenler ile flok ve valenalar.
Yarımoturak: Kürek çekerken ayak dayanılan ağaç puntal [yatay].
Yaslamak: Bir teknenin hareket kabiliyetini kaybederek, akıntı veya rüzgar etkisi ile bir rıhtıma veya başka bir tekne üzerine düşmesi.
Yeke: Dümen başına takılıp dümenin istenilen tarafa basılması için kullanılan demir veya ağaçtan yapılmış kol.
Yelpaze: Dümenin su içindeki en geniş kısmı.
Yoma: Genellikle kalın halatlara denir.
Yürya: Bir palanganın tirentisini veya bir halatın elle çekerken üzerine yatarka mola vermeksizin çekmek.

- Z -

Zincir manikası: Zincirlik ile üst güverte arasında zincirin arasından geçtiği madeni boru.
Zincirlik: Teknelerin baş tarafında başaltında demir zincirlerinin muhafaza edildiği yer.
Zırh güverte: Eski zırhlı harp gemilerinde mermilerin delip geçmemesi için konan çelik güverte.

MsXLabs Üye Girişi