Konya Manileri
Açıldı hep çiçekler
Uçuşur kelebekler
Ne çiçek ne kelebek
Gönlüm hep onu özler

Asmada kuru dal var
Güzelde penbe şal var
Beni sana vermezler
Var git Allah’a yalvar

Ah buğdayım buğdayım
Sereyim kurudayım
Geçme kapım önünden
Ben seni unudayım

Elek üstünde elek
Aman vermiyor felek
Benim de bir yarim var
Dünya da huri melek

Bu gün günlerde Salı
Belinde acem şalı
Gören çeksin maşallah
Kimin var böyle yari

Şu dağlar kirec olsa
Davarı erkec olsa
Güzel çirkin istemem
Sevdiğim güleç olsa

Hey çiftçiler çifçiler
Öğendire dürttüler
Sen gibi maniciyi
Beş paraya ettiler

Yandım yandım kül oldum
Kuş dili bilmez oldum
Kuş dili bilmez iken
Öğrendim bülbül oldum

Davras yörük evleri
Şehirdedir beyleri
Hacı Çetme’ye gitmiş
Oynar,güler dilleri