Örnek bir megapol:

Bir metrekare alanda 3,5 milyon nüfus

1. Hava savunma sistemi: Karıncaların en büyük düşmanla­rından biri kuşlar... Bir kuş yuvaya yaklaştığı zaman, savaşçıların bir kısmı yuvanın ağzında karınlarını hemen havaya doğru çeviriyorlar ve kuşlara doğru bir asit maddesi püskürtüyorlar.
2. Solaryum: Güneye bakan bu odada ana kra­liçenin yumurtaları olgunlaşıyor. Odanın sıcaklığı genellikle 38 dere­cede sabit kalıyor.

3. Ana giriş ve yan girişler: Bu girişleri "kapıcı" karıncalar koruyor. Tehlike anında düz kafa-larıyla kapıların girişini kapatıyor­lar. Koloninin diğer sakinleri kapı­dan girmek istediklerinde, kapıcı karıncaların kafasına antenleriyle özel bir ritimle vuruyorlar ve kapı­cı karınca da girişi açıyor. Bu ritmi unuttukları takdirde koruyucu ka­rıncalar tarafından oracıkta öldürü­lüyorlar,

4. Hazır odalar: Karıncalar, yuva inşa ettikleri yerde eskiden kalma bir yuva bulur­larsa, bulunan eski yuvanın sağlam kalmış odalarına da el koyuyorlar. Böylece sitenin tamamlanmasında önemli ölçüde zaman kazanıyorlar.

5. Depo-mezarlık: Karıncalar, bu odalara, topladık­ları tahıl tanelerinin tüketemedikleri kabuklarını ve ölen diğer karıncala­rın cesetlerini koyuyorlar.

6. Muhafız birliği odası: Buradaki asker karıncalar 24 saat alarm halindeler. En küçük bir tehli­ke durumunda hemen harekete ge­çiyorlar. Formlarını korumak için zaman zaman aralarında turnuva­lar düzenliyorlar.

7. Dış yalıtım: Çalı-çırpı ve küçük dal parçacık­larından oluşan bu yalıtım, yuvayı sıcaktan, soğuktan ve yağmurdan koruyor. Yalıtım tabakasının azalıp azalmadığı işçi karıncalar tarafın­dan sürekli denetleniyor.

8. Emzirme odası: Emzirici karıncalar karınlarından şekerli bir sıvı salgılıyorlar. Yetiştiri­ci karıncalar ise antenleriyle onların karınlarını delerek bu sıvıdan yarar­lanıyorlar.

9. Et ambarı: Böcekler, sinekler, çekirgeler ve düşman karıncalar öldürüldükten sonra ambarda saklanıyorlar.

10. Tahıl ambarı: Büyük parça tahıl taneleri "değir­menci" karıncalar tarafından öğütülüp küçük tabletler haline getiriliyor. Da­ha sonra kış aylarında bunlardan ek­mek olarak yararlanılıyor.

11. Kurtçuk ve nimfalar için kreş: "Hemşire" karıncalar yavru karın­caları hastalıklardan korumak için an­tibiyotik özellikler taşıyan tükürükleriyle yalıyorlar.

12. Kış odası: Kasım ayının başında kış uykusuna yatıp mayısta yeniden uyanan karın­calar, uzun kış mevsimini bu odada geçiriyorlar. Uyandıklarında da ilk iş olarak bu odayı temizliyorlar.

13. Merkezi ısıtma bölümü: Yaprak parçacıkları ve çalı-çırpıların burada birbirleriyle harmanlan­ması belli bir ısı sağlıyor. Bu ısı tüm yuvaya 20 ile 30 derece arasında de­ğişen bir sıcaklık veriyor.

14. Kuluçka odası: Ana kraliçenin yumurtaları, yu­murtlama sırasına göre bu kuluçka odasında istif ediliyor. Daha sonra buradan alınıp zamanı geldiğinde so­laryuma taşınıyor.

15. Kraliyet odası: Ana kraliçe bu odada yumurtluyor. Bu odada sürekli kendisini besleyen ve odanın temizliğini yapan yardımcı­lar bulunuyor.