Umut Kırıntıları



Bu gece bir başka hüzün taşıyor yüreyim
Acılarım, sevinçlerim geçiyor gözümün önünden birer birer
Fotoğraf karelerine sığdırılmış anılarıma bakıyorum
Hepsinde sahte gülüşler
Sonra umutlarım geliyor aklıma
Ölü bir balık misali, karaya vuran umut kırıntılarım
Hayallerim... Ah! Onlar ki herbiri...
Önce avuçlarımda çırpındılar
Sonra gökyüzünün sonsuz maviliğinde onlar da yok oldular
Kurşun sıksan geçmez bu gecede
Beni hiçbirşey korkutmuyor
Ne soğuk ve karanlık odam, ne yalnızlığım
Ne de pencereme hışımla vuran yağmur damlaları
Senin yokluğun kadar
Biliyorum. Gökyüzü bu gece benim için ağlıyor.
Ama kim bilir... Belki belki güneş de benim için doğar
Galiba içimde hâlâ UMUT KIRINTILARI var.