çok komik olduğumu biliyorum
ara sıra sarılırken kirpiklerine
etrafımda insanlar vardı bu gün
sen yoktun
bir arkadaşla aynı masa da oturduğumuzda
o konuşuyordu
parçalı bulutluydu gökyüzü
ruhum üşüyordu

ruhum üşüyordu ısıtamıyordum
şairin biri belki bizi yazıyordu
bizi bize daha güzel anlatıyordu
biliyor muydun

neyse
kalın belli bardaklarda geldi çayımız
onca kalabalığın ve sözlerin arasında
merak ettim tüm insan yanlarımla
neden
sen orda
burda ben
yalnızız


necmi dayan