İzmir Körfezi

şu ağarmaya başlayan şafaklarda
dolaştım sensizlik akan sokaklarda
serseri yüreğimle karanlıklarda
gelmeyeceksen gönder beni gideyim

tozlu kalbim uğultulu yangınlarda
hırçın körfez uyandı çığlıklarıma
bırakma beni sonsuz yalnızlığımla
gelmeyeceksen bırak beni gideyim

biri ağlamama durdu deli sandı
hasretimi dinleyince sesi yandı
oda ağladı yorgun gölgesi kaldı
gelmeyeceksen unut beni gideyim


bende insanım vardır son bir dileğim
eğer zamansız gelirse şu ecelim
mermi oldun başkasını sevemedim
gelmeyeceksen öldür beni gideyim

SERDAR SAN İZMİR, 23 Nisan 2004