Jacques Ranciere
1940 Cezayir doğumlu Fransız filozoftur. Halen Paris VIII Üniversitesi'nde (St.Denis) felsefe dersleri veren Rancière'in adı ilk kez Althusser'in iki ciltlik Lire le Capital (1965; Kapital'i Okumak) derlemesine yazdığı yazıyla öne çıktı. 1968 öğrenci ayaklanmaları sırasında Althusser'le fikir ayrılığına düşen Rancière, Althusser çevresinden kopuşunun gerekçelerini La Leçon d'Althusser (1974, Althusser'in Verdiği Ders) adlı kitabında anlattı. Bu siyasi ve teorik kopuş, ona göre, 'bilgi ile kitleler arasındaki tarihsel ve felsefi ilişkilere' bakışlarındaki ciddi farkların ürünüydü. Althusser'in ideoloji teorisine yönelttiği eleştiriyi, özellikle işçi sınıfının tarihsel olarak kendisini nasıl görmüş ve bilgiyle nasıl ilişki kurmuş olduğunu ampirik analizlere de başvurarak araştırdığı bir dizi kitabında sürdürdü:
- La Nuit des proletaires (1981; Proleterlerin Gecesi)
- Le Philosophe et ses pauvres (1983, Filozof ve Yoksulları)
- Le Maître ignorant: Cinq leçons sur l'émancipation intellectuelle (1987, Cahil Hoca: Entelektüel Özgürleşme Üzerine Beş Ders)
Düşünürlerin haklarında konuşmayı pek sevdikleri proleterler hakkında, onların kendilerine özgü bilgilenme tarzları hakkında pek de bir şey bilmediklerini ileri sürdü. Rancière ilk kez 1990'da yayımlanan Siyasalın Kıyısında ile birlikte, Batı geleneğinde 'siyasal'ın kuruluşu üzerinde odaklanmaya başladı ve Le Mesentente, (1995, Uyuşmazlık), La haine de la démocratie (2005, Demokrasi Nefreti) ve Chronique des temps consensuels (2005, Mutabakatçı Dönemlerin Vakayinamesi) gibi kitaplarında çok özgün ve ufuk açıcı bir siyaset düşüncesi geliştirdi. Estetik, tarih teorisi, edebiyat ve sinema hakkında yazdıklarıyla da yankı uyandırmıştır.
Son düzenleyen Safi; 19 Ekim 2015 02:29
Tanrı varsa eğer, ruhumu kutsasın... Ruhum varsa eğer!
