Muhtaç
sıfat Arapça mu§t¥c
1 . Bir şeye gereksinim duyan:
"Bunu işitmeye ne kadar muhtaçmış!"- A. Ağaoğlu.
2 . Yoksul, fakir (kimse):
"Muhtaç hemşehrilerin bir kısmı etrafımda dolaşmaya, bana kur yapmaya başladılar."- R. N. Güntekin.
3 . Bakmaya mecbur olduğu aile bireylerini veya kendisini geçindirmeye yetecek geliri, malı, kazancı bulunmayan.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
- (birine) muhtaç etmek
- muhtaç olmak