Usul -lü
- 1 -
çokluk, isim (usu:lü) Arapça u¹°l
1 . Kökler, asıllar.
2 . (hukuk) Bir kimsenin ana, baba, dede ve nineleri.
Birleşik Sözler
- 2 -
isim (usu:lü) Arapça u¹°l
1 . Bir amaca erişmek için izlenen düzenli yol, tutulan yol, yöntem, tarz:
"Kendine baktırmak için güzel usul doğrusu."- H. Taner.
2 . Bilimde belli bir sonuca erişmek için, belli ilke ve kurallara göre izlenen yol, metot.
3 . (hukuk) Bir yasama veya idare işleminin hazırlanması, yapılması veya yürürlüğe konması sırasında uyulması gereken hükümler ve izlenecek yollar.
4 . (müzik) Klasik Türk müziğinde tempo:
"Kendilerine nota, usul filan öğretilecek olursa bunlardan çok şey beklenebilir."- O. C. Kaygılı.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
Birleşik Sözler
- Alman usulü
- muhakeme usulü
- yargılama usulü
- yargı usulü
- 3 -
Usul
zarf, eskimiş
1 . Alçak sesle:
"Ala gözlü benli dilber / Usul söyle söz ederler"- Karacaoğlan.
2 . Yavaş bir biçimde.
