HAYAT SENİ SEN DİYE SEVEMEDİM
Hep başka şiirlerde,
Seni yaşadım sadece,
İnanmışım sana bir kere
Ne kadar zormuş Hayat?
Seni, sen diye yazabilmek…
Seni,sen diye sevebilmek…
İstemedi, seni kimse,ben bile…
Sonunda kabullenmişim,
Bu yolu ben çizmedim,
Şikayetim yok asla,
Kendime küserim…Hayat,
Seni, sen diye bilebilmek…
Seni, sen diye anlatabilmek
Gözyaşlarım, acılarının merhemi
Tebessümlerim sevinçlerinin paydası
Sevdalarım, sevgilerim, hepsi pay oldu
Ne kadar zormuş Hayat?
Seni, sen diye çekebilmek…
Seni, sen diye barışabilmek..
Hayat küsersin diye,soramadım…
Seni, sen diye bulamadım…
Bırakırsan,gözüm açık kalacak.
Bırakmazsan, ne fırtınalar yaşanacak?
Hayat seni, sen diyebilmek
Seni,sen diye görebilmek
Yazdıracak kadar, ne yaşattın?
Mutlu edecek anı mı bıraktın?
Yol bitti! Yaşanacak yer kalmadı..
Ecel geldi, hayat susturuldu…
Konuşacak,güzellik kalmadı,hayat,
Ne kadar zormuş Hayat?
Seni,sen diye konuşabilmek..
Her şeyi toz Pembe gösterdin
Nerde gülü dikenin sözü
Dikenleri battı koklayamadım
Gülmeyenler bahçesinin gülü
Seni sen diye koklayabilmek
Hayat,seni sen diye sarabilmek
Bir nefes kadar olamadın
Boş ve anlamsız ruhsuz halin
Beş paraya satılmazsın
Sonu olmayan bir yarışsın
Ne kadar zorsun ah Hayat?
Seni ben ne diye sevmek
Seni ben ne diye kabullenmek?
Hayat şuan varsın,
Geçmişte bir ansın
Perde kapandı,oyun bitti…
Gün doğmuyor,gül açmıyor
Sen yoksun sahnede,
Gözün hala açık Hayat
Seni,sen diye, diye, eriyorsun
Seni, sen diye, diye bitiyorsun…
Yazar: Erkan İNAY
