Bir yanda okyanus
ve masmavi suları varken
ben tutsağım camların arkasında
kumsaldan koşup suların kollarına bırakmak
isterken kendimi
doya doya içmek varken dumduru pınarlardan
neden bir damla su verirler bana
neden bırakmazlar beni okyanusun koynuna
bıraksalar uyusam derinlerde
düşleri yaşasam düşleri
gerçek mutlulukları tatsam
ne yazık tutsağım camlarda
bağırsam da çağırsam da yalvarsam da boş hep boş
bir kere takılmışım ağlara
atmışlar beni akvaryuma
düşlerimi öldürüp de
reksiz bir kuru dünyaya bırakmışlar beni
28 EKİM 1995
Ömer Ilgaz
