GÜLMEYİ BİLE UNUTMUŞUM
Ne tuhaf bi görsen
Herkez gülüyor;ben ise yine şarkımızı dinliyorum
Ne konuştuklarını bile anlamıyorum
Duruyorum öylece yanlızlığa inat
Muhabbete katılıyor, dinliyor gibi yapıyorum
Ama bilmiyorlar ki ben hala bu şarkıda ağlıyorum.
Başımı eğiyorum önüme,
Anlıyorum ki;
Ben seni değil kendimi unutuyorum yine..
Kızıyorum gözlerimin alıştığı uykusuzluğa,
Karanlıkları besliyorum hayalinle.
Bak bi kahkaha daha;
Gülemiyorum.
Gözlerin yok, tek gamzen yok.
Bilmiyorum;
Yanlışta anlama ama sanırım ben seni özlüyorum.
Sessiz oturuyorum,
Kesiyor gözlerim bir noktayı,
Dalıp gidiyorum yine;
Saçların..
Dokunamadığım,
Koklayamadığım,
Omuzundayken okşayamadığım o saçlarınmış sebebim,
Tebessümlerinmiş gülmelere hasretliğim
Ve o kabullenemediğim yalanlarınmış gerçeklerim.
Yapamıyorum, olmuyor;
Hayata yetişemiyorum.
İşte bir kahkaha daha..
Gördünmü ben yine gülemiyorum......
