SAHTEKÂR
sıf. ve a. (fars. sahte ).
1. Sahtekârlık yapan kimse; kalpazan, sahteci.
2. Gerçek duygularını gizleyen, kandırmaya çalışan bir kimse için kullanılır; ikiyüzlü, düzenbaz: Sahtekâr bir adam. Sahtekârın biridir, ona sakın güvenmeyin.
Kaynak: Büyük Larousse