Şan
TDK, Türk Dil Kurumu
-1-
isim (şa:nı) Arapça ş¥n
1 . Ün, san, şöhret:
"Ondan usanmak, onunla didişmemek erkekliğin şanından mıydı?"- S. F. Abasıyanık.
2 . Gösteriş, gösterişlilik:
"Nihayet yuvanın girişine şan ve şatafat sağlamak üzere oraya parıltılı taşlar ve midye kabukları diziyormuş."- İ. Özel.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
- şanına yakışmak
- şanına yedirememek
- şanından olmak
- şan vermek
-2-
isim, müzik Fransızca chant
İnsan gırtlağından makamla çıkan ve perde ayrımlarıyla çeşitli duyumlar uyandıran ses dizisi.
