Taç -cı
- 1 -
isim (ta:cı) Arapça t¥c
1 . Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık:
"Tahtlar, taçlar artık tarihe karıştı."- .
2 . Gelinlerin başlarına takılan süs.
3 . Genellikle göz düzeyinden yüksek mobilyaların üstlerindeki kabartmalı, oymalı, süslü bölüm.
4 . (bitki bilimi) Çiçeğin dıştan ikinci halkasında bulunan yaprakların hepsi.
5 . (eskimiş) Bazı tarikatlarda şeyhlerin giydikleri başlık.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
Birleşik Sözler
- taç beyit
- taç giyme töreni
- taç kapı
- taç yaprağı
- taç yapraklı
- baş tacı
- çiçek tacı
- diş tacı
- Güneş tacı
