Utanmak
(nsz)
1 . Onursuz sayılacak veya gülünç olacak bir duruma düşmekten üzüntü duymak, korkmak, mahcup olmak:
"Düğün sofrasında kendisinden başka böyle çatal tutanı göremeyince pek utandı."- A. Gündüz.
2 . (-den) Sıkılmak:
"Hayır, edebiyattan değil, karşısında şimdiden aczini duyduğum okuyucudan utanıyorum."- A. Haşim.
3 . (-den) Çekinmek:
"Birbirimizden utanarak karşı karşıya on dakika sustuk."- Y. Z. Ortaç.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
- utananın oğlu kızı olmamış
- utanıp sıkılmadan
Birleşik Sözler
