Bunca yıl seni sevmişliğimin bedelini Acı dolu gecelerle paylaşıyorum. Yalnızlığımla oturup, Yalnızlığımın tutup elini Başbaşa ağlaşıyorum. Ben, Hiç istemedim bu kadar hüzünü... Tanışık değildim zehir zemberek yokluğun ile, İnan. Bu ilk oldu... Sen varken yanımda, karalar yoktu içimde. Vardı dersem, bil ki iftira.. Bil ki yalan.... Kim demiş:
Su boğar,
Ateş yakar,
Yalnız ecel öldürür diye ???
Sen yoksun- yalnızlıklarda boğuluyorum.
Sen yoksun-özlemin kor,
Yanıyor, yanıyorum.
Sen yoksun-seni düşünüp düşünüp ölüyorum.
Bu mudur,bu sevgiye verdiğin hediye ???
Bilmiyorsun,
Bayram sabahları sevinçlerimi tükettim.
Ölenlerin sevdiklerine bıraktıkları
kederleri yaşıyorum.
Ardından,
Her sensiz biten bir güne bir şiir yazıyorum,
Her şey seni tekrarlıyor sen gideli beri........
Bilmiyorsun.
Sen,
Aydınlık yarınlarımın can damarı..
Bir bardak suyum..
Yaşadığım sevgilerin en güzeli...
Günümün 25. saati..
Böyle mi olmalıydı,
Seni sevmenin bedeli ???
NECDET GÖKNİL
