Birinci İnönü savaşı.

Yunan ileri harekâtı, 6 ocak sabahı üç koldan Bursa yönünden başladı.

Üç günlük bir yürüyüşten sonra İnönü mevzilerinin önüne geldiler (9 ocak 1921). Türk kuvvetlerinin bir bölümü aynı gün öğle üzeri İnönü mevzilerine yerleşmişken, bir bölümü de mevziye yetişmek için yola çıktı. Batı cephesi komutanı Kütahya’da bulunuyordu. Yunanlıların sol kolu geride kalmış olduğu için, 9 ocak günü yalnız sağdan ilerleyen birlikler, İnönü mevzilerinin sol kesimine yüklendiler. Akşama kadar süren savaş, karanlık basınca kesildi. Yunanlılar ele geçirdikleri bazı yerleri bırakarak savaş hattının gerisine çekildiler. Bu arada, ikinci günkü savaşa katılacak olan tüm türk birlikleri de cepheye yetişerek mevzilerine yerleştiler. Batı cephesi komutanı albay ismet Bey (İnönü), Kütahya'yı Ethem'e karşı savunacak olan tümenin bir taburunu da yanına alarak gece yarısı trenle Kütahya’dan ayrıldı. Birinci İnönü savaşı'nın ikinci gününde çarpışan iki taraf kuvvetlerinin sayısı şöyleydi: Türkler: 417 subay, 8 500 er (6 000 tüfek), 18 hafif ve 47 ağır makineli tüfek, 28 top; Yunanlılar: 427 subay, 15 816 er (12 500 tüfek), 270 hafif ve 80 ağır makineli tüfek, 70 top. 10 ocak günü savaş, Yunanlılar’ın sabah 6.30'da saldırıya geçmeleriyle başladı. Havanın çok sisli olması, saldıranların yararına bir durum yarattı. Türk cephesinin sol kanadında Yunanlılar bazı mevzileri ele geçirdiler. Ancak, bu cephenin yedek kuvvetlerle desteklenmesi sonucu düşman saldırısı durduruldu ve hızı kesildi.

Öte yandan, saat 10'a doğru sisin kalkması üzerine cephenin sağ kanadında yunan kuvvetleriyle ansızın karşılaşan ve gerekli önlemleri almamış bulunan 24. Tümen birlikleri, geri çekilmeye başladılar. Böylece cephenin sol ve sağ kanatları arasında meydana gelen boşluktan yararlanarak içerlere doğru sarkan bir yunan birliği, öğle üzeri Batı cephesi karargâhının bulunduğu İnönü istasyonunu tehdit eder bir duruma geldi. Sabah saat 8'de İnönü'ye gelmiş olan cephe komutanı ismet Bey, bu yunan kuvvetine bir yan saldırı yapmasını 2. Tümen komutanına buyurdu. Ancak, cephe komutanının tümenlerle, tümenlerin de birbiriyle tam bir bağlantısı olmadığından, yan saldırının başarısızlığa uğraması halinde bunun bir bozguna yol açabileceğini düşünen albay ismet Bey, saldırı buyruğunu verdikten yarım saat sonra bu kararından vazgeçerek geri çekilmeyi uygun gördü. Böylece cephe komutanının 13.00'te verdiği buyruk uyarınca düzensiz bir biçimde geri çekilmeye başlayan türk birlikleri önemli ölçüde kayıp verdiler. 16.00’da tüm İnönü mevzilerini ele geçiren düşman, bu hatlara yerleşti. İnönü mevzilerinin 15 km gerisindeki ikinci savunma hattına çekilen Batı cephesi kuvvetleriyse, bu hattı tutmak için mevzilendi. Gece sakin geçti. 11 ocak günü ortalık aydınlandığı halde düşman tarafında hiçbir hareket görülmeyince, keşif yaptırıldı.

Keşif kollarından gelen raporlardan düşmanın çekildiği anlaşıldı. Öğleden sonra yunan kuvvetlerinin Bursa yönünde çekilip gitmiş oldukları kesinleşince, cephe komutanı izleme buyruğu verdi, eski mevziler geri alındı. Birinci İnönü savaşı da böylece sona erdi. Birinci İnönü savaşı, askerlik açısından küçük bir savaş olmasına karşın, Yunanlıların ilk yenilgisi olarak kabul edilmesi yönünden önemlidir. iki tarafın bu savaştaki kayıpları şöyleydi: Türkler: 8 subay ve 95 er şehit, 19 subay ve 183 er yaralı; Yunanlılar: 8 subay ve 50 er ölü; 9 subay ve 145 er yaralı.