Buqün öğrendim...


Bugün öğrendim...

Başkası varmış kollarında, başkasına bakıyormuş gözlerin.
Başkasına fısıldıyormuşsun düne kadar bana söylediğin sözleri.
Onu da aynı sözlerle kandırıp, gelecek vaat ediyormuşsun…
Rahatmışsın benim aksime, gülüyor, kahkaha atıyormuşsun olabildiğine.
Korkmuyormuşsun günah almaktan. Yaşananlar acıtmıyormuş içini.
Şartlanıp kalmak istemiyormuşsun tek birine. Her çiçekten bal almak,hayatını değiştirmek istiyormuşsun artık.
Yalanmış söylediğin her söz, aslında hiç sevmemişsin beni.

Bugün öğrendim…

Mutluymuşsun sen bu halinle,hesapsız kitapsız, sorgusuz sualsiz bir dünya istiyormuşsun.
Benim hakkımda hiçbir şey duymak istemiyor, görmekten kaçıyormuşsun beni.
Beğenmiyormuşsun artık, zaten hiç beğenmemişsin. Vakit geçirmişsin kucağındayken ben…
Oyalamışsın sadece. Hem beni hem de kendini seviyorum derken.
O içten sandığım sarılmaların sahteymiş, yüzündeki gülümseme maske…
Bugün öğrendim hiç vermemişsin değer, önemsememişsin.

alıntı