Bugün sıkılmış adanın tüm deniz fenerleri
Bal mumuna batırılmış ışıkları, gözleri boş.
Kaygan hayatların ilk durağı
Tanrı’ nın gözyaşları ile yıkanıyor saatlerdir.
Ne oldu benim parlak kayalıklarıma,
Gölgesiz kalışları da neden.
Bir tek şarap kızılı vuruyor tepelere bu yalnız adada.
Kış ayları mızmız çocuk taklidi yapıyor
Savaşlar açıyor sevmediğim silahlarla.

Tadı kavurucu aşkların bile bu aylarda,
Hoşnut olmayan flu hakimiyetler kurulu
Tuzlu suların ortasında.
Adı yalnızlık bu paslı çarkların bilmiyorlar,
Adı yalnızlık diyorum,
Adınız yalnızlık.
Bir mum yeter ışıklı hayatlara can vermek için
Vurur yalnızlığı göğsünün tam ortasından,
Deniz fenerlerini küstürmüşler, her yer karanlık
Söylüyorum işte;
Sizin adınız yalnızlık.