Hayata Dair

Bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat soluk almak güçleştiğinde
Yüreğin susup mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını
Dağlara dönmeli yüzünü insan.
Yeni patikalar yeni yollar seçmeli yüreğini ferahlatacak;
Yeni insanlarla 'tanışmalı yeni kesifler yapacak....
Hep isteyip de bir gün yaparım diye ertelediği ne varsa
Gerçekleştirmeyi denemeli!
Her geçen gece ölüme bir gün daha yaklaştığını; zamanın bir nehir
Kendisinin bir sal olup da O dursa da yolculuğun devam ettiğini anlamalı.
Baş döndürücü bir hızla geçiyorsa birbirinin aynı günler
Her aksam aynı can sıkıntısıyla eve giriliyorsa
Değiştirmeye çalışmalı bir şeyleri;
Küçük şeylerle başlamalı belki; örneğin bir kaç durak önce inip
Servisten otobüsten; yürümeli eve kadar yüreğine takmalı güneş
gözlüklerini;
Gördüğünü hissedebilmeli!
Sağlığını kaybedip ölümle yüz yüze gelmeden önce
Değerli olabilmeli hayat!
İlla büyük acılar çekmemeli küçük mutlulukları fark etmek için!
Başkasının yerine koyabilmeli kendini;
Ağlayan birine "gül" inleyen birine "sus" dememeli!
Ağlayana omuz inleyene çare olabilmeli!
Şu adaletsiz merhametsiz dünyaya ayak uydurmamalı;
Sevgisiz soysuz kalarak!
Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden
Derin bir soluk alıp hapsetmeli kokusunu içine...
Günesin doğusunu seyretmeli arada bir seher yeli okşamalı saçlarını...
Karda yağmurda; sevincine coşkusuna; fırtınada boranda;
Öfkesine isyanına ortak olabilmeli doğanın!
Bir çocuğun ilk adımlarında umudu; bir gencin düşlerinde geleceği;
Bir yaşlının hatıralarında geçmişi görebilmeli!
Çalışmadan başarmayı sevmeden sevilmeyi mutlu etmeden mutlu
Olmayı beklememeli!
Ama küçük ama büyük; her hayal kırıklığı her acı;
Bir fırsat yasamdan yeni bir şeyler öğrenebilmek için; kaçırmamalı!
Çünkü; hiç düşmemişsen el vermezsin kimseye kalkması için hiç
Çaresiz kalmamışsan dermanı olamazsın dertlerin; ağlamayı bilmiyorsan
Neşesizdir kahkahaların;
Merhaba dememişsen anlamsızdır elvedaların...
Ne herkesi düşünmekten kendini ne; kendini düşünmekten herkesi unutmamalı!
Bilmeli; çok kısa olduğunu hayatın; hep vermek ya da hep almak için...
Sadece anlatacak bir şeyleri olduğunda değil
Söyleyecek bir şey bulamadığında da dinleyebilmeli!
Aklı ve kalbiyle katılabilmeli sohbetlere...
Hafızası olmalı insanın; hiç değilse aynı hataları aynı bahanelerle
tekrarlamaması için!
Soruları olmalı yanıtları bulmak için bir ömür harcayacak!
Dostları olmalı ruhunun ve zihninin sınırlarını zorlayacak!
Herkese yetecek kadar büyük olmalı sevgisi;
Ama kapasitesi sınırlı olmalı yüreğinin ki hakkını verebilsin
sevdiklerinin;
Zaman bulabilsin;
Bir teşekkür bir elveda için...
Yasam dedikleri bir sınavsa eğer;
Asla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten;
Ama herkesi sevemeyeceğini de her şeyi bilemeyeceğini de fark edebilmeli
insan!
Tıpkı her şeye sahip olamayacağı gibi...
Zamanın ninnisiyle uykuda geçirmemeli hayatı...!

(ALINTI)

MsXLabs Üye Girişi