Umut...
Dünya üzerime geliyormuş gibi hissettiğim anlarda kıvrılıp kollarının arasına sığınıyorum.
Mutluluğu soluyorum; yitip gidiyor ciğerlerimdeki nefessizlik.
Nasıl bir oksijen varsa hafızamdaki mutluluğun içinde, kullan kullan bitmiyor.
Pollyanna bile böyle bir oksijen solumamıştır.