Hüsran

Ben böyle bakıp durmayacaktım, dili bağlı,
İslam'ı uyandırmak için haykıracaktım.
Gür hisli, gür imanli beyinler, coşar ancak,
Ben zaten uzunboylu düsünmekten uzaktım!
Haykır! Kime, lakin? Hani sahipleri yurdun?
Ellerdi yatanlar, sağa baktım, sola baktım;
Feryadımı artik boğarak, na'şını, tuttum,
Bin parça ettim şi'irime gömdüm de bıraktım.
Seller gibi vadiyi eminim saracakken,
Hiç çaglamadan, gizli inen yas gibi aktım.
Yoktur elemimden şu sağır kubbede bir iz;
İnler 'Safahat'ımdaki hüsran bile sessiz!

Mehmet Akif Ersoy