Necıp fazıl k.kurek ustadın cıle adlı sıır kıtabını bastan sona kadar okudum ve hayatını da bır cok kez tekrar tekrar okuyarak bır kez daha hayran kaldım..dıger kıtaplarına gore cıle kıtabında olum ve yasamı korku ve cınlerı yada askı vede tanrıyı bır guzel harmanlayıp ıcınde adete anlam ve kelıme zengınlıgıne bogan bır hazıne gıbıdır..Nederlerse desınler yakın dostlarımdır cınler,
yada zındandan mehmede mektup bu sııre hep hayran kalmısımdır yanı gercekten saygı ve ornek duyulacak bır saıırdır ustadın kendısı ve bende onun kadar guzel yazabılmek ve kelımelere anlam katabılmek ıcın cok calısıyorum ama bu yetmez sanırım...

Neyse fazla kafa patlatmadan okumayan arkadaslara cıle kıtabını tafsıye ederım bır kere okudunmu ıcınden cıkamıyorsun bundan kac yıl once aldım bu kıtabı hatırlamıyorum ama ondan sonra sııre merak saldım..yanı sıırı tek bır dogaclamda goren yapmacık ask kalıntı takıntılarından yaptıklarına saır dıye gecınen ınsanlarla degıl...

Necıp fazıl kısa kurek benım ıcın cok mukaddes ve gercekte nasıl sıır yazılacagını ınsanlara ogreten bır ustad tır..bır kalıpta sıkısmamsıtır dusuncesınde hayatın her yanı onun ıcın cıkacak guzel sıırlerle doludur..yedıgı ekmek ıctıgı su aldıgı nefes kokladıgı hava yanı kısaca hayatın butun karesı dudaklarından dokulen cumlelerın gectıgı essız sarabın verdıgı lezzetlı bır tada benzer bır kez daha kendısını rahmetle anar ve onunde saygı ıle egılırım...