Yalnızlığıma (Yalnızlık)

Garip Tutsak

Göremiyorum seni
Yalnız seni değil her şeyi göremiyorum.
Her yer karanlık,
Damla damla;
Zerre zerre sarmış yüreğimi
Actıyor...
Sızlatıyor....
Dayanamıyorum....
İçim ürperiyor,
Ansızın üşüyorum.
Ne bir ses ne bir ışık;
Ellerim kelepçeli,
Sanki her yan kol, sarmaşık.
Ve bir ışık yayılıyor ortama;
İçimden...
Tam sol kafesimden....
Benden yayılıp beni hapseden;
Beni gösterip seni kasteden.
Acı bir çığlık yankılanıyor karanlıkta,
Eller tutuklu, gözler kapalı...
Vah garip tutsak, o beklentin var ya,
Karanlık, o son ümidin;
Ne yazık ki o da sağır.
Vahlar sana ey garibim,
Kimbilir ne çıkmazdasın..
Hangi gönül kervanında,
Hangi zamanda kalmasın.
Işığın kaynağı olsan da
Sen- kanadı kırılan kelebek;
Yanmaktan kurtulamazsın.
Ve sen ey garip tutsak;
Aradan yıllar geçsede
Onu hep kalbinde sakladın.
Sen karanlık o ışık...
Senin olduğun yerde o,
Onun olduğu yerde hep sen vardın.
Ama yinede...
Yanmaktan kurtulamadın;
Yalnızlıktan kurtulamadın...

Kerim Demir

MsXLabs Üye Girişi