Kırık Ayna



tenin aydı parlayan
su üstünde her gece
ışıkta yankılanan
siluetin bir gece
yansıyınca aynaya
yıldızlar dalgalandı
tenin bir aydı yandı

kalbinde derin sevdan
ve ellerinde ateş
gece biterken o an
sende doğardı güneş
gümüşten bir aynada
bir ufuktun yükselen
akislenirdi cilven

her sabah yatağın bir
kenarında nefesin
sonra güneş yükselir
kalbe inerdi sesin
sen bir melektin ya da
bir peri bir efsane
sonsuz aşka divane

çok uzaklarda şimdi
hem varlığın hem sesin
dünyalar aramızda
dönülmez bir yerdesin

her seherde gözlerim
süzülür dörtbir yana
yüreğimde hasretim
elimde kırık ayna



İbrahim Yüksel