Onyedim
Çocukluğun en saf ve masum dönemiydi hiç büyümeyi istemedim aslında ...Ne zaman karar vercek olsam hayat benden daha önce davrandı.Kimsesiz büyüdüm desem yeridir aslında ortaokul lise ve ünv boyu ailemden uzak okudum ve hala okuyorum .Çevremede sürekli taktir edilen ve begenilen bir dönem geçirdim a taakii büyüdüğümü fiziksel olarak geliştiğimi farkedene kadar evet çok hızlı bi gelişim yaşadım çok beğenildiğimi ve çok ilgi gördüğümü farkettim neyseki kişiliğimi hep kendi istediğim gibi kimseden etkilenmeden geliştirdim dogrununda yanlışında bilerek üstüne gittim .ortason sınıftaydım baaşrımdan dolayı dersane hakkı kazandım okadar heyecan ve arzuyla ders çalışıyordum ki artık çevremdekiler beni sıradan bir çalışkan kız tiplemesi gibi görüyordu .belkide dogruydu aslında sıradanlık olmasada bi ürkeklik doğallık vardı bende buyüzden hep istenen ulaşılamayan biri olarak görüyorlardı oysa kendime ördüğüm bu kalın duvarlar arasına sıkışıp kalmıştım hayat benim içim sorumluluktan ibaretti ailem geliri yetersiz bir aileydi onlara yük olmamak ve biran önce biyerleer gelmek istiyordum bu düşünceyi . kendime aşılayalı baya zaman oldu .liselere giriş sınavına bir kala kendi sınıfımda bir arkadaşımla aramızda bi yakınlaşma oldu ona göre ben güzel bir kızdım sadece güzel ve akıllı ama akıllının yanılması tez olur derdi hep ninem tamam dedim çevremden çok etkilenmiştim ilk ve son olsun dedim . görüşmeye devam ettim bi kaç ay ben anadolu l. kazandım ondan o konuda bi beklentim yoktu zaten okadar farklıydıkki aslında bunu anlamam cok uzun sürmedi ben saflıktan dogan birseyler yaşamak istiyordum benden birşeyler alan degil bişeyler veren karşılıksız ilkkez elimi tuttugunda nekadar sevinmiştim bir cocugun eline nasıl gizliden seker sıkıştırınca mutlu oluya öyle sayılırdı.Ama o fazlaca beklentili bir çocuktu aynı yaşta olmamıza ragmen ona göre daha olgun ve dürüsttüm onun yanında 5 numara büyük geldiğimi söylüyorlardı ...oysa o ufacık yüreğimde ne kayıplarım olmuştu lise birinci sınıfa onsuz başladım ne kadar karsıkarsıya gelsekte sürekli kaçtım ewet liseye geçmek bana farklı . bir eda vermişti giyinmeyi kuşanmayı sevmeyen ben gençliğin verdiği o gazla degişiklikler yapmaya başladım kendimde tabiki derslerimide ihmal etmiyordum bu dönemde yeni yeni genç kızlğa ilk adımlar oldugunun okadar farkındaydın ki sürekli gizlediğim vücudumu giydiğim dar ve kısa elbiselerle gün yüzüne cıkarmıştım sadece özentiydi lise ikinci sınıfın ikinci yarısı yaşıonyedim ilk kez sevdiğimi hissettim sevdiğim kişinin kim oldugunu bilmeden sevdim mantığımın ve aklıman tatile cıktıgı bir dönemdi diyebilirim çocukluktu belki yaptıgım o istedi ben istemedim ve erteledim sürekli kaçtım ama bi gün yakalandım aşka belkide kendimce aşka ilk çıktıgım cocugun yigeni oldugunu müzisyen oldugunu ögrendim üzüntümü ve utancımı yendi sevgim ve kendimde buldum onu bana deger verdini düşünüyordum ...ve hep sevdiğini söylüyordu ilk defa bukadar inanmıştım birine sırtımı dayamıştım derken günler ilerledikçe benim saflığımı kullandıgını güzelliğimden faydalanmaya calıştıgını cevremdekilerin tepkilerinden dolayı anladım ama okadar alışmıştım ki liseyi okudugum yerde hep dikkat ceken bi kızdım ona bakanlar bu kız niçin bununla diye alay ediyorlardı benmle ama okadar kördüm ki evet bi gün kendimi topladım ve bırakıp gittim gitmelerime okadar alışmıştıki bunuda onlar gibi sandı ama hala yokum bir başka şehirde bir başka konuma dogru yürüyorum arkama dönüp baktığımda ise sömürülen duygularıma inat yaşıyorum çook kişiler girmeye calışıyor hala hayatıma . ama o kapıları kapayalı yıllar oldu geriye yüreği burkulmuş bir ufak kız çocugu kaldı evet pişmanmıyım sadece cok kırıldım şimdi bana ulaşmaay calışıyormuş ama gelme istemem artık sen benden beni alıp gittin tüm saflığımı çocukluğumu .... Hayatımı kazanıyorum suan aşk degil istediğim kendim kadar dürüst olmasada dürüst bi insanla karşılaşmak . ve aileme yakışır bir evlilik yapmak cevremdeki isteyenler benim için sadece bir seçenek nedense bekliyorum sanki onu bekler gibi ve bundan cok korkuyorum yenilmemeliyim... kendisine faydası olmayanın bir başkasına asla olmaz ki ben toplumda iyi bi anne ve topluma iyi evlatlar yetiştirmek istiyorum Allahımdan tek dileğim bu hatalarımı affede ve . kendi yolundan ayırmaya hepimizi......onyedim sevda yedim sindiremeden alay edildim onyedim hüzün yedim daha yutmadan yerde buldum kendimi....
Alıntıdır.
