Uçurumun eşiğindeydim...
Ya dalıp gitmeli derinlere
Ya da pes etmeden yükselmeli göklere...
Bir umut gerek tutunmak için hayata
Bir ses; içimde bölünerek çoğalan
Bir yüz; baktıkça gözlerimi parlatan
Bir el; korkmadan yürümeye devam ettiren;koşarcasına
Bir gülüş; dile getirenyüreğimi aydınlatan
Bir koku; uçsuz bucaksız yerlerde bile yolumu bulduran
Bir heyecan; tatmadığımaradığımözlediğim beklediğim...
Karanlık gecemi Ay'a teslim etmişken
Kapıları kapamaya yemin etmişken
SEN;
Geldin...
Şimdi araladığım kapıdan hayat ellerime akıyor
Aktıkça seni bana adıyor..
Sen; umudum
Sen; yeminimnefesimçığlığım
Sen; geri kalanım...
alıntı...
